آبادی (فقه)به محلی که در اثر سکونت افرادی در آن، آباد شده باشد آبادی گفته می‌شود و از آبادی در باب‌های طهارت، احیاء موات و لقطه سخن رفته است. ۱ - تعریف آبادیآبادی به مکان آباد مانند روستا و شهر اطلاق می‌شود. ۲ - احکام آبادیاز احکام آبادی در باب‌های طهارت، احیاء موات و لقطه سخن رفته است. ۲.۱ - باب طهارتاگر شخصی در آبادی برای وضو یا غسل آب نداشته باشد، باید برای یافتن آن جستجو کند تا ناامید شود. در این صورت، تیمّم صحیح است. ۲.۲ - احیاء امواتحریم تنها مخصوص زمین موات است و زمین‌ها و خانه‌ها و دیگر املاک آبادی، حریم ندارند. ۲.۳ - باب لقطهبه قول مشهور، گرفتن حیوان گمشده دیگری که در آبادی یافت می‌شود،جایز نیست و ضمان‌آور است. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۹۰-۹۱. |